Sport Billy! Δε σου μιλάωωωωω!!!

Πήγα και γύρισα.
Και είχα τέτοιο οίστρο και έμπνευση στο πέρα, στο δώθε και κατά διάρκεια, τόσο καθαρό μυαλό, τόσο φωτεινό υλικό, που δεν μπήκα καν στον κόπο να το αποτυπώσω σε μια κόλλα χαρτί και να το ταξιδέψω για να σας το δώσω. Δε με προλάβαινα!

Με το κλικ του λουκέτου της βαλίτσας, ήμουν βέβαιη πως όλα ήταν μέσα!

Στο τσαντάκι του Sport-Billy!

Θα άνοιγα το φερμουάρ στο σπίτι και ουυυυυπςςςς θα ξεπηδούσαν όλα ένα-ένα! Ένα-ένα τα χαμόγελα, ένα-ένα τα χρώματα, οι όμορφες σκέψεις, ο παλαιών πατρών δυναμισμός, η ψαροκώσταινα αυτοπεποίθηση,τα όνειρα, ο χαβαλές, η χαλάρωση, οι καρποί της ηρεμίας, οι σπόροι της ψυχραιμίας κτλ. Θα φούσκωναν, θα φούσκωναν, θα φούσκωναν... και θα γινόντουσαν τα πιο γερά όπλα ενάντια στο κακό. ΤΖΙΦΟΣ. Η τσαντούλα ήτανε τίνγκα από τέτοια καλούδια όταν απογειώθηκα και νούλα όταν προσγειώθηκα στα πάτρια εδάφη.

Έφερα βέβαια πολλές σοκολάτες και 2-3 “yudihuiii”, την αγαπημένη μου ελβετική οδοντόπαστα, 1 τυρί με τρούφα (tuber magnatum) για fondu, μία κρέμα χεριών για τη μαμά, ένα λάδι από κολοκύθα για προστασία του προστάτη του μπαμπά, ρουχαλάκια για τα ανίψια, ψιλο-souvenir-άκια για τους φίλους, κτλ.
Όλα τα άλλα τα άφησα εκεί, μου πέσανε στο δρόμο, παρακρατήθηκαν στο αεροδρόμιο, μου τα' κλεψε η κακιά μάγισσα Vanda, δεν ξέρω!

Επιπλεόν, διαβάζω τα προηγούμενα post μου και κοιτώ τις υποσχέσεις.
Ενημερώνω λοιπόν ότι:

1. Yudihuiiiii μήνυμα INVALID. Precious info LOST.

2. Στο Swan Cake δεν πήγα. STOP. Τα εισιτήρια στις νορμάλ τιμές είχανε εξαντληθεί. ΓΙΟΚ. E, και δε θα μπορούσα να στερήσω από το φιλοθεάμων κοινό μία θέση των 100 Ευρώ, εγώ! μία παντελώς άσχετη με το ballet. STOP

Τέρμα οι υποσχέσεις και ίσως και τα posts. Ωσότου να δω άσπρη μέρα ξέξασπρη και από τον ήλιο ξεξασπρότερη!

Με τέτοιο σκοτάδι πώς να δω να

γράψω? Άσε που πολύ φοβάμαι πως είμαι κακή επιρροή σε όσους κατανοούν τα post μου (ευτυχώς δεν πρέπει να είναι πολλοί).

Έχω θεματάκια να λύσω (κυρίως με τη θλιβερή ηλιθιότητα που με δέρνει) και πάνω από όλα έχω ανθρώπους που αγαπώ και θέλω να φροντίσω (βρε κακό που τους βρήκε).

Και για να τελιεώνουμε. Το μόνο που μετράει σε αυτό το blog, είναι αυτό που διαβάζετε από πάνουθε. Πιο πάνω... Εκεί καλέ! Στην κορυφή της σελίδας. Μην την ψάχνετε αλλού την ομορφιά. Σε ξένους τόπους, σε σπορτμπιλικά τσαντάκια, σε φάτσες, σε κλάψες, σε εικόνες, σε γεγονότα, πουθενά αλλού παρά μόνο εντός. Όλα τα άλλα είναι καθρέφτης.

Τώρα θα μου πείτε, για νέο σας στο λέω; Τώρα το βγαλα εγώ το συμπέρασμα; Το συμπέρασμα έχει βγει. Στην εμπέδωση κολλήσαμε!

Μάκια