tag:blogger.com,1999:blog-21359859335623314732024-03-13T14:47:38.294+02:00No matter..."No matter how far you travel to find the beautiful you will never find it unless you carry it with you..."bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.comBlogger36125tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-20423916207059596682008-02-22T14:59:00.019+02:002008-12-12T02:38:00.356+02:00Laughing in a Foreign Language<a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R8XVsmnSLFI/AAAAAAAAANY/QGyVwxKGl40/s1600-h/home2.jpg"></a><div><a href="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R8XVAWnSLEI/AAAAAAAAANQ/1e9SQljOafg/s1600-h/A1391DCE-17A4-F7CE-BF535B27AC8AAA64.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5171773949151947842" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 404px; CURSOR: hand; HEIGHT: 161px" height="161" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R8XVAWnSLEI/AAAAAAAAANQ/1e9SQljOafg/s400/A1391DCE-17A4-F7CE-BF535B27AC8AAA64.jpg" width="390" border="0" /></a>Hayward Gallery<br /></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div>Friday 25 January 2008 - Sunday 13 April 2008<br /></div><div><br /><div>Laughing in a Foreign Language explores the role of laughter and humour in contemporary art. In a time of increasing globalisation, this international exhibition questions if humour can only be appreciated by people with similar cultural, political or historical backgrounds and memories, or whether laughter can act as a catalyst for understanding the unfamiliar. Laughing in a Foreign Language investigates the whole spectrum of humour, from jokes, gags and slapstick to irony and satire. The exhibition brings together more than 70 videos, photographs and interactive installation works by 30 artists from all around the world.<br />Please note, some works contain images of an adult nature.<br /><br /><a href="http://www.haywardgallery.org.uk/">http://www.haywardgallery.org.uk/</a><br /><br /><strong><em>"Γιατί η φάρσα είναι ένα μάθημα στην αυτογνωσία, μια στιγμιαία λύτρωση από το συχνά βαρύ φορτίο του "εγώ"".</em></strong><br /><span style="font-size:85%;">Μελίνα Καμινάρη από το άρθρο της "Γελάστε γιατί χανόμαστε" στο περιοδικό ΦΩΤΟγράφος, τεύχος 171<br /></div></span></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-40671413627380001842008-02-22T14:19:00.004+02:002008-02-22T14:23:24.481+02:00Σύμφωνα με κάποιους...<div align="center">...όποιος δεν έχει ζήσει κάτι δε μπορεί και να το νιώσει.<br />Και άρα οποιαδήποτε προσπάθεια να μπούμε στη θέση του άλλου είναι μάταιη. Χαμένος κόπος και άρα γιατί να ασχολούμαστε.<br /><br />Τι βολική δικαιολογία για όποιον κουράζεται εύκολα. Ο δύσκολος δρόμος του να νιώθεις χωρίς αναγκαστικά να βιώνεις υπάρχει. Εγώ τον πιστεύω και τον ακολουθώ. Και αναρρωτιέμαι... πως μπορώ να κάνω έναν άνθρωπο χαρούμενο έστω και για λίγο. Έτσι απλά, χωρίς αντάλλαγμα.<br /><br />Υπάρχουν δρόμοι που μας οδηγούν στον άλλο, απλά και μόνο γιατί η καρδιά δε μπορεί να κάνει αλλιώς; Λέμε γλυκά λόγια για να αυτοεξυπηρετησούμε τις πεινασμένες μας ανάγκες και επιθυμίες; Ναι, καμιά φορά. Αυτό είναι το ένστικτο της επιβίωσης.<br /><br />Μα δεν είμαστε απλά ζώα του δημόσιου βίου. Έχουμε και ψυχή και ένα σωρό υπέροχες αισθήσεις και θύμηση και κάποιοι από εμάς βιώνουν ένα σωρό εσωτερικές επώδυνες αλλά και θαυμάσιες εκρήξεις μέσα μας το δευτερόλεπτο.<br /><br />Κι αν δε μπορείς να καταλάβεις, άστο.</div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-72322398395845473022008-01-24T16:15:00.000+02:002008-12-12T02:38:00.622+02:00Κάπως έτσι είναι η απόδρασή μου...<a href="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R5ifImElN8I/AAAAAAAAANA/2XhrcxsU31Q/s1600-h/e93e91921048cd09.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5159048343160436674" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R5ifImElN8I/AAAAAAAAANA/2XhrcxsU31Q/s400/e93e91921048cd09.jpg" border="0" /></a><br /><div></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-63262834953569195432007-12-27T11:58:00.000+02:002008-12-12T02:38:01.222+02:00<a href="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R3N7RbHfsZI/AAAAAAAAAMo/7aWZZ4Icp0k/s1600-h/d3ab2f4b107ea611.jpg"></a><br /><div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R3N6HbHfsYI/AAAAAAAAAMg/4xrn5JlK5Ys/s1600-h/d3ab2f4b107ea611.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5148593066971476354" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R3N6HbHfsYI/AAAAAAAAAMg/4xrn5JlK5Ys/s400/d3ab2f4b107ea611.jpg" border="0" /></a><br /><br /><div align="justify"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#333333;"><span style="font-family:courier new;"><em>Εύχομαι όλη η Aγάπη και η Xαρά να πέσει επάνω σου </em></span><span style="font-family:courier new;"><em>σαν </em><em>ασημόσκονη !</em></span></span></span></div><em><br /><br /><div align="justify"><br /><span style="font-family:courier new;font-size:130%;color:#333333;">(ξέρεις, από αυτή που δεν ξεκολλάει με τίποτα!)<br /><br />2008 μάκια! </span></div><br /><br /><div align="justify"><strong><span style="font-family:courier new;font-size:130%;color:#ccccff;"></span></strong></div><br /><br /><div align="justify"><strong><span style="font-family:courier new;font-size:130%;color:#ccccff;"></span></strong></em></div></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-18817602455051441612007-12-11T10:47:00.000+02:002008-12-12T02:38:01.695+02:00Ο υπέροχος φωτεινός γλόμπος... 2ο άναμμα<div align="justify"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R15PCBj3k_I/AAAAAAAAALo/TDnDAkP5yLU/s1600-h/Christmas+Night+by+frecklefaced29.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5142634720700896242" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R15PCBj3k_I/AAAAAAAAALo/TDnDAkP5yLU/s320/Christmas+Night+by+frecklefaced29.jpg" border="0" /></a><br />Ο γλόμπος, ήταν κολλημένος σε έναν λευκό τοίχο. Ο τοίχος ήταν το βόρειο αποκούμπι του υπόλοιπου σπιτιού. Το σπίτι ήταν στο προσκέφαλο ενός περιβολιού. Το περιβόλι ήταν το σώμα μιας νοερής διαδρομής. Οι διαδρομές έχουν σώμα. Σαν αυτό του κρασιού που ανακαλύπτεις καθώς το γεύεσαι. Και ο γλόμπος, σαν φακός κεφαλής, στο σώμα της.. </div><div align="justify">Ο γλόμπος. σαν φακός κεφαλής, φωτίζει πάντα τριγύρω. Τριγύρω ήταν τα δέντρα και τα ποτισμένα λακάκια τους. Πορτοκαλιές, λεμονιές, μανταρινιές, συκιές. Και η ευωδιά τους. Και οι καρποί τους. Και οι φωλιές των πουλιών. Και ο σκύλος, φρουρός των παιδικών μας χρόνων, δεν άφηνε τίποτα να περάσει απ' το πορτόνι της αθωότητας και να πλανέψει τα μυαλά μας. Είμαι πλέον πεπεισμένη, ότι η ενηλικίωση χώθηκε κρυφά από κάτω, αφού ζουπίστηκε για κάμποσο καιρό, όταν ο Ρόνι ήταν στο κυνήγι και ο γλόμπος σβηστός.</div><div align="justify">Ο γλόμπος, σαν φακός κεφαλής φωτίζει πάντα ευθεία. Ευθεία, μια γλυκιά φαρδιά ανηφοριά οδηγεί στην έξοδο, στη γαλάζια καγκελόπορτα. Και αντιστοίχως, μια γλυκιά φαρδιά ξεκούραστη κατηφοριά, σου λέει μπες. Ψηλά, στον νου από πάνω αν κοιτάξεις, μια περίτεχνα πλασμένη κληματαριά. Περίπλοκη όσο κι ο νους. Γι' αυτό και ο γλόμπος είναι ψηλά. Εκεί θέλει πάντα περισσότερο φως. </div><div align="justify">Στους λοβούς της κληματαριάς, τα κλουβάκια με τις καρδερίνες κελαηδούν μέσα στ΄αυτί της γαργαλώντας τα φύλλα της. Ο ήλιος του μεσημεριού, τρυπώνει ανάμεσα στις φυλλωσιές, και μαρτυράει τις νότες, καθώς αυτές πέφτουν πολύχρωμες σκιές, στην τσιμεντένια αυλή. Ο γλόμπος ζηλεύει. </div><div align="justify">Η νύχτα πέφτει. Ο γρύλλος ξυπνά. Το νυχτολούλουδο ανοίγει. Το φιδάκι καίει στην ακρούλα. Οι χρυσαφιές πατάτες έτοιμες. Ο γλόμπος ανάβει....<br /></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-33853559989501570452007-11-30T15:24:00.001+02:002008-12-12T02:38:01.892+02:00Ο υπέροχος φωτεινός γλόμπος... 1ο άναμμα<a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R1APJ5O6OZI/AAAAAAAAALc/btxos6MfJR4/s1600-R/Waiting+for+you+by+=ShouriMajo.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5138623837486332306" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/R1APJ5O6OZI/AAAAAAAAALc/VR5xJc6PuWc/s320/Waiting+for+you+by+%3DShouriMajo.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify">Κάποτε, ήταν μια γυμνή φωτεινή λάμπα κολλημένη χρόνια τώρα στον ίδιο τοίχο. Στην αυλή του παππού και της γιαγιάς. Στον καλοκαιρινό μας παράδεισο. </div><div align="justify"><br />Κάτω από το φως της απολαμβάναμε πάντοτε όλοι μαζί το Μουντιάλ, παίζαμε μουτζούρη, κάναμε τις σκανταλιές μας, τρώγαμε το ξύλο μας, λέγαμε ιστορίες μυστηρίου, βλέπαμε καουμπόικα, ακούγαμε το γρύλλο, τρώγαμε τις χρυσαφιές τηγανιτές πατάτες από το τηγανάκι της γιαγιάς, καταλαδωνόμασταν από τη ριγανάδα, παλεύαμε για τη μερέντα, κάναμε τους ζογκλέρ με τα σταφύλια, μυρίζαμε το νυχτολούλουδο, κοιμίζαμε τα γατάκια και δεν υπήρχε αύριο. Εμείς, η γιαγιαδίστικη μυρωδιά, το φιδάκι για τα κουνούπια που σιγόκαιε στη γωνιά και ο γλόμπος. </div><div align="justify"><br />Κάθε καλοκαιρινή νυχτιά, γύρω από τον γλόμπο ξετυλισσόταν η ιστορία ενός άλλου κόσμου, μικρούτσικου. Εγώ το ήξερα καλά αυτό. Παρόλο που δε μπορούσα ποτέ να παρακολουθήσω το Μουντιάλ παραπάνω από 5'' δεν είχα και την παραμικρή διάθεση να παραχωρήσω την εξέχουσα θέση μου μπροστά στην τηλεόραση. Το ξύλινο σκαμνάκι μου μπροστά στην ποδιά της αγαπημένης μου γιαγιάς που μου εξασφάλιζε εισιτήριο διαρκείας στο τουρνουά χαδιού. Αφού βολευόμουνα λοιπόν στον βασιλικό θρόνο, το βλέμμα άφηνε σιγά-σιγά την οθόνη και αναρριχόταν στον τοίχο ώσπου έφτανε στο γλόμπο. Τα σαμιαμίδια, σύμβολο καλοτυχίας του σπιτικού, οργάνωναν επιχείρηση επισίτισης με κυρίως πιάτο διάφορες νυχτόβιες πεταλουδίτσες και άλλα ζουζούνια. Και όλα μαζί συνέθεταν ένα περίεργο μπαλέτο του μικρόκοσμου και επιδιδόντουσαν σε έναν υπέροχο αργό χορό γύρω από το φως.</div><div align="justify"></div><div align="justify">Έτσι μια φορά το συνειδητοποίησα. Σαν πρόλογος σε κάθε μου ταξίδι στα υπέροχα εκείνα χρόνια πριν αρχίσει να ξεδιπλώνεται το χαλί των αναμνήσεων στους διαδρόμους του μυαλού, ανάβει εκείνος ο υπέροχος γυμνός φωτεινός γλόμπος. Περιλούζει τις αισθήσεις μου με τη γοητεία του γνώριμου και την υπέροχη γιαγιαδιστική μυρουδιά. Και το φως. Αχ ένα φως!</div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-9810088545108538462007-11-20T18:17:00.000+02:002007-11-20T19:17:09.322+02:00Πράσινο και Γαλάζιο<ul><li><div align="justify"><span style="color:#009900;"><strong>Ώρα για δράση στην εξοχή:</strong></span></div></li></ul><div align="justify"><span style="color:#33ff33;"><span style="color:#ffccff;">Το WWF Ελλάς ανταποκρινόμενο στην πρόσκληση του Δήμου Καλυβίων Αττικής, θα συμμετέχει στην δεντροφύτευση, την</span> <em><span style="color:#cc0000;">Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2007</span></em></span><span style="color:#ffccff;">, με σκοπό να φυτευτούν 10-15 χιλιάδες δέντρα. </span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;">Η μεγάλη πυρκαγιά στις 25 Αυγούστου 2007 κατέστρεψε περίπου 20 χιλιάδες στρέμματα στο Πάνειο Όρος και τους γύρω λόφους και μαζί ένα από τα λίγα δάση της Αττικής. </span></div><div align="justify"><br /><span style="color:#ffccff;">Το σημείο συνάντησης θα είναι το Δημαρχείο Καλυβίων και ώρα 10.00π.μ. όπου θα υπάρχουν και άνθρωποι του WWF Ελλάς.</span></div><div align="justify"><br /><span style="color:#ffccff;">Καλό θα ήταν να έχετε μαζί σας τα απαραίτητα εργαλεία (σκαλιστήρι ή τσάπα ή μικρά σκαπανικά, φτυάρι) για την αναδάσωση καθώς δεν μπορεί να γίνει ακριβή πρόβλεψη των συμμετεχόντων και των εργαλείων που θα χρειαστούν.</span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;">Επίσης θα χρειαστεί βοήθεια το Σάββατο για μεταφορά του εξοπλισμού από τον Αγ. Πέτρο Πεντέλης. "</span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;">Γάντια εργασίας, νεράκι, σαντουιτσάκι, καπέλο και αδιάβροχο, θα ήταν χρήσιμοι συνεργάτες!</span></div><div align="justify"><span style="color:#33ff33;"></span></div><ul><li><div align="justify"><span style="color:#3366ff;"><strong>Βυθίσου στη μουσική όπως το Sea Diamond στην Καλντέρα.</strong></span></div></li></ul><div align="justify"><span style="color:#ffccff;">"Συναυλία με σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση σχετικά με το θέμα του ναυαγίου του SEA DIAMOND , διοργανώνει μια νέα μη κυβερνητική οργάνωση, με έδρα τον Δήμο Θήρας και το Δημοτικό Διαμέρισμα Εμπορείου. </span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#00cccc;"><span style="color:#ffccff;">Η συναυλία διοργανώνεται για την</span> <em><span style="color:#cc0000;">Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου</span></em> </span><span style="color:#ffccff;">όπου μεταξύ άλλων θα πραγματοποιηθεί συνέντευξη τύπου και Συναυλία για το βυθισμένο πλοίο SEA DIAMOND, την τοξική βόμβα βυθού στη Σαντορίνη..."</span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;"></span></div><div align="justify"><span style="color:#ffccff;">Για περισσότερες πλροφορίες:</span></div><div align="justify"><a href="http://exoumekaileme.blogspot.com/2007/11/sea-diamond.html"><span style="color:#3366ff;">http://exoumekaileme.blogspot.com/2007/11/sea-diamond.html</span></a></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-56921950449881411982007-10-25T08:16:00.000+02:002008-12-12T02:38:02.090+02:00<div align="right"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RyBARy7raZI/AAAAAAAAAK8/EjbLe29s1WE/s1600-h/the_secret_garden__12x16.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5125167050421660050" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RyBARy7raZI/AAAAAAAAAK8/EjbLe29s1WE/s400/the_secret_garden__12x16.jpg" border="0" /></a> </div><br /><br /><div align="right">The Road goes ever on and on<br />Down from the door where it began.<br />Now far ahead the Road has gone,<br />And I must follow, if I can,<br />Pursuing it with eager feet,<br />Until it joins some larger way<br />Where many paths and errands meet.<br />And whither then? I cannot say.<br /></div><br /><br /><div align="right">Bilbo Baggins</div><br /><br /><div align="right"></div><br /><br /><div align="right"></div><br /><br /><div align="right">Still round the corner there may wait<br />A new road or a secret gate,<br />And though we pass them by today,<br />Tomorrow we may come this way<br />And take the hidden paths that run<br />Towards the Moon or to the Sun.<br /></div><br /><div align="right">Frodo</div><div align="right"></div><div align="right"></div><p>Roads go ever ever on, Over rock and under tree,<br />By caves where never sun has shone, By streams that never find the sea;<br />Over snow by winter sown, And through the merry flowers of June,<br />Over grass and over stone, And under mountains of the moon.<br />Roads go ever ever on, Under cloud and under star,<br />Yet feet that wandering have gone, Turn at last to home afar.<br />Eyes that fire and sword have seen, And horror in the halls of stone<br />Look at last on meadows green, And trees and hills they long have known.<br /><br />Bilbo Baggins<br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RyA1oS7raXI/AAAAAAAAAKs/cUUIZBEGFoI/s1600-h/the_secret_garden__12x16.jpg"></a><br /></p>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-75800160416534966882007-10-18T12:34:00.000+02:002008-12-12T02:38:02.785+02:00To Bee or not to Bee..<div align="justify"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rxx5UUwwrDI/AAAAAAAAAKU/qE2o-SpxisM/s1600-h/honeybee.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5124103866118351922" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 150px; CURSOR: hand; HEIGHT: 192px" height="220" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rxx5UUwwrDI/AAAAAAAAAKU/qE2o-SpxisM/s320/honeybee.jpg" width="165" border="0" /></a>Δεν είναι μόνο το <span style="color:#3333ff;">clickbee</span> που με κάνει να αισθάνομαι τελευταία πως θέλω να μεταμορφωθώ σε μελισσούλα. Είναι το ίδιο το χρυσόμαυρο και υπέροχο αυτό μελιστάλαχτο ζουζούνι με τις τόσες αρετές. Είναι που ζηλεύω το σοφό αυτόν δίαυλο επικοινωνίας μεταξύ τους που έχει αντέξει στους αιώνες, που τις κάνει τόσο αρμονικά να συντονίζονται και να κάνουν αυτό που τους ορίζει η φύση. </div><br /><div align="justify">Tι όμορφο που ακούγεται. <strong>Να σε ορίζει η Φύση.</strong></div><br /><div align="justify"></div><div align="justify">Για τους επιστήμονες εδώ και χρόνια οι μέλισσες αποτελούν περιβαλλοντικό δείκτη. Αυτό γιατί οτιδήποτε μολυσμένο δεν το αγγίζουν για να μη μεταφέρουν τίποτα τοξικό στην κυψέλη τους. Πρόκειται επίσης για υπάρξεις με ισχυρό το αίσθημα του εθελοντισμού αφού φροντίζουν όχι μόνο να συλλέξουν το μέλι τους αλλά και να γονιμοποιήσουν ένα σωρό φυτά. Θα' λεγε κανείς πως είναι οι "μαμές" των λουλουδιών! Oι μελισσούλες είναι η απόδειξη πως όταν χάνεται η επικοινωνία όλα αποδιοργανώνονται και τέλος ξεψυχούν. </div><p align="justify"><br /></p><div align="justify"></div><div align="justify">Διαβάζοντας το αφιέρωμα για τις "μελιστάλαχτες" και εμπνευσμένη από το enaclick, σκέφτομαι πόσα πολλά κοινά μπορούμε να έχουμε εμείς, τα ζουζούνια της blogόσφαιρας με τις μελισσούλες!<br /></div><div align="justify">Ποιος άλλωστε δε θα' θελε να ζήσει μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο λουλούδια, χρώματα και μέλι;</div><p><a href="http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_13/10/2007_1286984">http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_13/10/2007_1286984</a></p><div align="justify"></div><div align="justify">Οι μελισσούλες χάνονται. Ε, δε χάθηκε και ο κόσμος. Ή μήπως ...</div><br /><br /><div align="justify"><br /></div><br /><br /><div align="justify"></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-85898286533349095372007-08-30T09:51:00.000+03:002008-12-12T02:38:03.045+02:00Origami<a href="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RtZpxcRgQKI/AAAAAAAAAJk/lYJW-EK3F-8/s1600-h/bat_origami.gif"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5104383525795152034" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RtZpxcRgQKI/AAAAAAAAAJk/lYJW-EK3F-8/s400/bat_origami.gif" border="0" /></a><br /><div></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-14514940785576989102007-08-28T12:00:00.000+03:002007-08-28T14:31:01.653+03:00"Φλέγοντα" σενάρια. Βρε λες;;;<div align="justify">Βάλτε φωτιά και κάψτε τα...</div><div align="justify"><br />Σε ένα άρθρο του Pathfinder βρήκα ανάμεσα στα σχόλια των αναγνωστών μια ενδιαφέρουσα εκδοχή για τα όσα συμβαίνουν. Ούτε λίγο ούτε πολύ, να ακυρωθεί ο πρωτογενής τομέας παραγωγής στην Ελλάδα. </div><div align="justify"></div><div align="justify"> </div><div align="justify">Take it or leave it...<br /><br />Find below: "Για να μπορείς να δεις καθαρά τι συμβαίνει... να έχεις την ελευθερία του μυαλού και της σκέψης..." <em>από pdakos<br /></em><a href="http://news.pathfinder.gr/greece/news/423277.html">http://news.pathfinder.gr/greece/news/423277.html</a></div><div align="justify"></div><div align="justify">Ξεχάστε λοιπόν τους αγρότες, τις βιολογικές και μη καλλιέργειες, τα εγχώρια αγροτικά αγαθά. Υπάρχουν και τα μεταλλαγμένα άλλωστε. Το μέλλον ανήκει στον τριτογενή τομέα, αυτόν των υπηρεσιών και δη του τουρισμού. Σάμπως όλους δεν τους βολεύει ένα τέτοιο σενάριο? Και έλληνες και ξένους επενδυτές? Βρε λες γι αυτό να έχουν τρελλαθεί τα real estate και να πουλάνε άρον άρον ότι έχει απομείνει στα ελληνικά νησιά που έχουν ήδη φθάσει στο τρίτο και ύστατο στάδιο ανάπτυξης, αυτό του κορεσμού? Καινούρια φιλετάκια κόβονται τώρα. Τρεχάτε καθείς για μια φετούλα... </div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-36707395054677567252007-08-26T09:50:00.000+03:002008-12-12T02:38:03.489+02:00<a href="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RtEizsRgQJI/AAAAAAAAAJc/RNvFzuS_zDg/s1600-h/781px-August_2007_Greek_fires.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5102898124240732306" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RtEizsRgQJI/AAAAAAAAAJc/RNvFzuS_zDg/s400/781px-August_2007_Greek_fires.jpg" border="0" /></a><br /><ul><li><a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Image:August_2007_Greek_fires.jpg"><span style="font-size:85%;">http://en.wikipedia.org/wiki/Image:August_2007_Greek_fires.jpg</span></a></li></ul><p> </p><ul><li><div><a href="http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_100005_07/07/2007_1286777"><span style="font-size:85%;">http://www</span>.<span style="font-size:85%;">kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathextra_100005_07/07/2007_1286777</span></a></div></li></ul><div> </div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-4291107915755427472007-08-24T09:14:00.000+03:002008-12-12T02:38:03.698+02:00Το τσιγάρο ή εγώ - Παίζω και μαθαίνω<a href="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rs6PGsRgQII/AAAAAAAAAJU/1ecKruaWFjg/s1600-h/SMOKE.jpg"><span style="font-size:85%;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5102172772983914626" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rs6PGsRgQII/AAAAAAAAAJU/1ecKruaWFjg/s200/SMOKE.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-size:85%;"><em>Να το πώ εξ' αρχής: </em></span><br /><br /><br /><div align="justify"><em><span style="font-size:85%;">Δεν είμαι κατά του καπνού. Μου αρέσει. Αποδέχομαι τις "ευεργετικές" ενίοτε ιδιότητές του, την απόλαυση που χαρίζει, το τελετούργικο της υπόθεσης. Κάτι σαν το καλό κρασί, το καλό φαγητό, το καλό πούρο, το καλό ξενύχτι, τον έρωτα! </span><span style="font-size:85%;">Σίγουρα οι περισσότερες δραστηριότητες της ζωής και οι απολαύσεις κερδίζουν και χάνουν έδαφος ανάλογα με την αξία που εμείς τους προσδίδουμε.</span></em></div><br /><br /><br /><div align="justify"><span style="font-size:85%;">Πρόσφατα έκοψα το τσιγάρο (και πάλι), με λιγότερη ωστόσο αυστηρότητα και χωρίς στόχο να σοκάρω το "είναι" μου με την εμμονή της απεξάρτησης.</span></div><div align="justify"><br /><span style="font-size:85%;">Κάνω μια εσωτερική, προσωπική διαμαρτυρία, μια αντίδραση στην γκρίνια για την παγκόσμια κατάντια της ζωής. Ήταν μια πράξη για να μου θυμίσω πως είναι στο χέρι μου να βελτιώσω την ποιότητα ζωής μου. Μου αρέσει τούτη η ιδέα...</span></div><div align="justify"></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span> </div><div align="justify"><span style="font-size:85%;">Τη χθεσινή βραδιά πάντως, (ενάμιση μήνα και κάτι από την πρώτη μέρα) με δύο σταγόνες Vinsanto και θέα τον Φάρο του Ακρωτηρίου , άναψα ένα μόνο τσιγάρο μέσα στη νυχτερινή σιγαλιά και ξεχύθηκαν μυαλό και αισθήσεις στην Καλντέρα. Έτσι όμορφα, ωραία και απλά..</span></div><br /><span style="font-size:85%;">Παρακάτω αποσπασματάκια από ένα ψύχραιμο, κατατοπιστικό και ρεαλιστικό, email σχετικά με το κάπνισμα. </span><br /><span style="font-size:85%;"></span><br /><span style="font-size:85%;"><em><strong><span style="color:#ff6600;">ΗΕΕyyy!!!</span> <span style="color:#ffcc00;">Come out and play!!!!!</span></strong></em></span><br /><span style="font-size:85%;"><a href="http://www.jigzone.com/puzzles/8F131E853B5?z=5&m=13250835A1F9"><img style="BORDER-RIGHT: #999 1px solid; PADDING-RIGHT: 0px; BORDER-TOP: #999 1px solid; PADDING-LEFT: 0px; BACKGROUND: url(http://www.jigzone.com/puz/zemThumb?p.up.N.BU.J0.1y3pv:jpg); PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 4px; BORDER-LEFT: #999 1px solid; WIDTH: 400px; PADDING-TOP: 0px; BORDER-BOTTOM: #999 1px solid; HEIGHT: 300px" alt="Click to Mix and Solve" src="http://www.jigzone.com/im/pCut/5.png" /></a></span><br /><span style="font-size:85%;"></span><br /><span style="font-size:85%;color:#3333ff;">Εάν θέλετε να μειώσετε σταδιακά το τσιγάρο, παίξτε με τα παρακάτω:</span><br /><br /><span style="font-size:85%;">Αρχίστε να καπνίζετε με το αριστερό σας χέρι, ή αν είστε αριστερόχειρας με το δεξί. Αρχίστε να καπνίζετε μια μάρκα τσιγάρων που δεν σας άρεσε ποτέ. Εάν παρεκτραπείτε και "ξανακυλήσετε", μη βιαστείτε "να το πάρετε απόφαση" και να συμβιβαστείτε με την ιδέα ότι δεν μπορείτε να το μειώσετε ή να το κόψετε. Απεναντίας, συνεχίστε την προσπάθεια από την επομένη, ξεκινώντας πάλι από το μηδέν. Ακόμα και ένα τσιγάρο λιγότερο την ημέρα είναι μεγάλο κέρδος. Κάποιοι το μειώνουν καθυστερώντας στην αρχή το άναμμα του τσιγάρου κατά πέντε λεπτά, μετά δέκα λεπτά κ.ο.κ.<br /><br />ΚΟΨΙΜΟ ΜΕ ΤΟ...ΜΑΧΑΙΡΙ,(την προηγούμενη μέρα, καπνίστε πολύ!!!)<br />Η πλέον αποτελεσματική αλλά και δυσκολότερη μέθοδος, όπου ωστόσο ένα μεγάλο ποσοστό πρώην καπνιστών αντιμετωπίζουν ως μόνο σύμπτωμα ένα ελαφρύ εκνευρισμό για λίγες ημέρες και μερικά πρόσθετα κιλά. Η νικοτίνη ανεβάζει το μεταβολισμό και όταν κάποιος κόβει το τσιγάρο, ξαναβρίσκει το φυσιολογικό μεταβολισμό, που είναι ελαφρώς βραδύτερος. Εάν λοιπόν κάποιος δεν γυμνάζεται και εξακολουθεί να τρώει όσο έτρωγε και πριν, παίρνει οπωσδήποτε κάποια κιλά. </span><br /><div align="justify"><p></p><div align="justify"><span style="font-size:85%;"><span style="color:#ff0000;">Στη φωτεινή πλευρά του θέματος μάθε ότι κάποια πράγματα γίνονται για το καλό σου:<br /></span>Έχεις βήχα και φλέματα γαιτί καθαρίζουν τα πνευμόνια. Αρχίζεις να έχεις πιο έντονες τις αισθήσεις της όσφρησης και της γεύσης (κάτι που φαίνεται κυρίως όταν τρως). Διαθέτεις περισσότερη ενεργητικότητα και αντοχή.<br /><br /></span><span style="font-size:85%;"><span style="color:#cc33cc;">Για τις αχ-βαχ μέρες...<br /></span>Βούτσισε σχολαστικά τα δοντάκια. Πίνε πολλά νερά. Κράτα μαζί ένα μπουκαλάκι νερό, τόσο επειδή βοηθά η κίνηση καθώς το φέρνεις στα χείλη όσο και γιατί η γεύση του νερού αυτού καθαυτό διώχνει την ανάγκη για τσιγάρο.<br />Όταν έρθει η λαχτάρα να καπνίσεις, move it fast, καθάρισε το σπίτι (<span style="color:#ff6666;">what???</span>) ή πήγαινε βόλτα. Εάν περάσουν τα πρώτα 5', που είναι και τα κρίσιμα για την ξαφνική και σφοδρή επιθυμία, ο κίνδυνος έχει κατά κανόνα ξεπεραστεί. (φιουυυυ...)<br /></span></div><span style="font-size:85%;"></span><br /><div align="justify"><span style="font-size:85%;"><span style="color:#3333ff;">Του νόου ας μπετερ...μια εβδομάδα ΠΡΙΝ ...ασχολήσου μ' αυτό !<br /></span>Κατέγρ</span><span style="font-size:85%;">αψε κάτω από ποιες συνθήκες ανάβεις πιο συχνά τσιγάρο (ανία, άγχος, παρέα, μοναξιά, τηλεόραση, χαρτιά, με τον καφέ κ.τ.λ.) Εντόπίσε τις φάσεις κατά τις οποίες ανάβεις τσιγάρο μηχανικά, χωρίς ιδιαίτερη επιθυμία και κάνε μία προσπάθεια να το κόβεις σταδιακά σε αυτές ακριβώς τις σχετικά αδιάφορες φάσεις.<br />Κάνε κάτι για αντιπερισπασμό τις στιγμές που θές πολύ τσιγάρο. (όρα χαλάρωση, γυμναστική, βόλτα, σεξ, φρουτοχυμούς, ασκήσεις αναπνοής κ.α.)<br /><span style="color:#33cc00;"><em><strong><span style="color:#330000;"></span></strong></em></span></span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"><span style="color:#33cc00;"><em><strong><span style="color:#330000;">My favourite part:</span></strong> </em></span></span><em><span style="font-size:85%;color:#006600;">Μην αγνοείτε τις διαφημίσεις των τσιγάρων και μην τις αντιμετωπίζετε σαν ταμπού. Απεναντίας, να τις κοιτάτε προσεκτικά και να αναλύετε τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν να σαγηνεύσουν ή και να παραπλανήσουν τον καταναλωτή. Εάν καταφέρετε να δείτε αυτές τις διαφημίσεις με χιούμορ και να αποκρυπτογραφήσετε λογικά τη χρήση των χρωμάτων τους και των μηνυμάτων τους, όχι μόνο θα πάψετε στο μέλλον να επηρεάζεστε έμμεσα από αυτές, αλλά θα βοηθήσετε πολύ τον εαυτό σας να απαλλαγεί από τη συναισθηματική φόρτιση που ήδη νιώθετε για το τσιγάρο και από την υποσυνείδητη επιρροή των διαφημίσεων αυτών επάνω σας κατά το παρελθόν. Συμφιλιωθείτε με τις αδυναμίες σας και να μην απορρίπτετε τον εαυτό σας επειδή νιώθει εξαρτημένος από το τσιγάρο. Εάν το τσιγάρο δεν είχε τίποτα το θετικό, κανένας δεν θα κάπνιζε. Το θέμα είναι να μπορέσετε σταδιακά να βάλετε στη ζυγαριά τα αρνητικά του και να την αφήσετε να γείρει προς την απεξάρτηση.<br /></span><span style="font-size:85%;"><span style="color:#003333;">Καπνίζετε συνειδητά, δηλαδή όπως όποια άλλη δραστηριότητα κάνετε, και πείτε "τώρα θα καπνίσω ένα τσιγάρο". Το συνειδητό κάπνισμα βοηθά μακροπρόθεσμα στην αντιμετώπιση του "μηχανικού καπνίσματος". Πίνετε πολλά νερά, για να αποτοξινώνεται ο οργανισμός και να καθαρίζει συχνότερα, ώστε να αποβάλλει μεγαλύτερη ποσότητα νικοτίνης και να απαλλαγείτε πιο γρήγορα από το σύνδρομο στέρησης. Μην κάθεστε πολλή ώρα στο ίδιο μέρος και αποτρέψτε την ανία. Ενημερώστε το περιβάλλον σας, για να δείξει υπομονή με τα νεύρα σας.<br /></span><span style="color:#330000;">Μην αρχίσετε να βρίζετε όλους τους άλλους καπνιστές, που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να το κόψουν. Οι μεταμεληθέντες καπνιστές είναι πολύ εκνευρισμένοι και γίνονται αντιπαθείς, όπως όλοι οι "ανανήψαντες και μετανοούντες". </span></span></em></div></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-47520573445377019632007-08-19T14:38:00.000+03:002007-08-25T08:44:06.939+03:00Gstaad my love, I don't miss you... I miss me...<a href="http://www.jigzone.com/puzzles/11131C1EE6A?z=5&m=13250835A1F9"><img style="BORDER-RIGHT: #999 1px solid; PADDING-RIGHT: 0px; BORDER-TOP: #999 1px solid; PADDING-LEFT: 0px; BACKGROUND: url(http://www.jigzone.com/puz/zemThumb?p.up.N.BU.J0.1xw4u:jpg); PADDING-BOTTOM: 0px; MARGIN: 4px; BORDER-LEFT: #999 1px solid; WIDTH: 400px; PADDING-TOP: 0px; BORDER-BOTTOM: #999 1px solid; HEIGHT: 300px" alt="Click to Mix and Solve" src="http://www.jigzone.com/im/pCut/5.png" /></a>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-51067415895744024392007-07-26T10:14:00.000+03:002008-12-12T02:38:04.048+02:00'Αλλος για τη βάρκα μας;;;<div align="justify">Για όσα συμβαίνουν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, νιώθω πως αν προσπαθήσω να μιλήσω, θα βγάλω απλά αλαμπουρνέζικους φθόγγους. Εν ολίγοις ότι και να πω μοιάζει άνευ σημασίας. Γι΄αυτό αρκούμαι σε εικόνες.</div><div align="center"><br /></div><div align="center">Αυτή τη στιγμή θα ήθελα πολύ να ήμουνα ένα άκακο ζωντανό, σαν όλα τα υπόλοιπα και να ανέβαινα σε μια ξύλινη Κιβωτό σαν αυτή του Νώε... και να νιώθω ασφαλής, ικανή, άξια.</div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091400725246952706" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RqhJ-_WCxQI/AAAAAAAAAIs/o1PIbxncfZs/s400/l%27Arche+de+No%C3%A9+by+annejulie.bmp" border="0" /> <p align="center">" l'Arche de Noé" by annejulie<br /><br />Γιατί σκέφτομαι καμιά φορά πως είναι δυνατό η φύση να προίκισε το ανθρώπινο είδος με αυτή την τάση αυτοκαταστροφής. Ποια brutal επιθυμία μας ωθεί για ένα ταξίδι σαν αυτό στη σχεδία της Μέδουσας;<br /></p><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091416380402746674" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RqhYOPWCxTI/AAAAAAAAAJE/3PWXs1XOvS4/s400/Le+radeau+de+la+M%C3%A9duse+by+G%C3%A9ricault,+Jean+Louis+Th%C3%A9odore.bmp" border="0" /><br /><div align="center">"Le radeau de la Méduse" by Géricault, Jean Louis Théodore<br /></div><br /><br /><div align="center"></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-21329400654219067492007-07-05T11:53:00.000+03:002008-12-12T02:38:04.057+02:00Κάηκε τούτο το δάσος και κάηκε μαζί και η ψυχή μας<a href="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RozGAvXxe5I/AAAAAAAAAIk/kXCc7gMBlaQ/s1600-h/ÎλάÏι.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5083655795412925330" style="CURSOR: hand" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RozGAvXxe5I/AAAAAAAAAIk/kXCc7gMBlaQ/s400/%CE%95%CE%BB%CE%AC%CF%86%CE%B9.jpg" border="0" /></a><br /><br />"Νιώθω σα να ζω μέσα σε ένα πόλεμο και το αμετάκλητο της καταστροφής που αυτός φέρνει...<br />Νιώθω να χάνω τα τελευταία μου καταφύγια ένα, ένα και έχω ανάγκη να καταλάβω γιατί...Κι αυτό το βουνό ήταν παρελθόν και μέλλον, μνήμη και ελπίδα και δεν ξέρω πια πού να ακουμπήσω..."<br /><div align="center">Λενιώ μου, ελαφίνα μου</div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-81346298364505578372007-05-20T11:51:00.000+03:002008-12-12T02:38:04.256+02:00Ο χρόνος μετράει από... ΤΩΡΑ!<div align="justify"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RlFlH2Tm79I/AAAAAAAAAIM/381rKHMtudc/s1600-h/ÏÏÏίÏ+ÏίÏλο.bmp"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5066942241279766482" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RlFlH2Tm79I/AAAAAAAAAIM/381rKHMtudc/s200/%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF.bmp" border="0" /></a><span style="font-family:verdana;"><span style="font-size:85%;">Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι <span style="color:#ff6666;">*</span> <span style="color:#33cc00;"><span style="color:#000000;">Πρωινό με μουσικούλα στην ψυχή (& ας παίζει & Μακβεθ)</span></span><span style="color:#ff6666;">*</span>Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Η ελπίδα που πεθαίνει πάντα τελευταία & το ξυπνητήρι που δεν πεθαίνει ποτέ..</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Ας αφήσουμε την τελευταία & ας αναμένουμε με ενθουσιασμό την επόμενη</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#cc33cc;"><span style="color:#000000;">Να κοιτώ μια</span> <span style="color:#000000;">μπρος, να κοιτώ μια πίσω, & να μην βλέπω εντέλει τίποτα</span></span><span style="color:#ff6666;">*</span>Το βασικό ελάττωμά σας<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Να κοιτώ μια μπρος, να κοιτώ μια πίσω & εντέλει να "τα βλέπω όλα"</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Σε ποια λάθη δείχνετε μεγαλύτερη επιείκεια<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Σ'αυτά που δεν απαιτούν εξορκισμό, αγιασμό ή λοβοτομή</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεσθε περισσότερο<span style="color:#ff6666;">*</span>Π<span style="color:#000000;">ρέπει απαραιτήτως?</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Ποιοι είναι οι ήρωές σας σήμερα.<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Αυτοί που ήταν & χθές.Οι γονείς μου.</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Το αγαπημένο σας ταξίδι<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Κάθε ταξίδι.</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Ξεκινώ από Tom κι ένας Robins ξέρει που θα καταλήξω..</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Ποιαν αρετή εκτιμάτε σε έναν άντρα;<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#cc33cc;"><span style="color:#000000;">Θα την εκτιμήσω όποια κι αν είναι.</span><span style="color:#ff6666;">*</span></span>…και σε μια γυναίκα;<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Η αρετή είναι γένους θηλυκού</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Ο αγαπημένος σας συνθέτης;<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">η Φύση</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους.<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Μπορείς εσύ να σφυρίζεις & να τραγουδάς ταυτόχρονα??</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Το βιβλίο που σας σημάδεψε<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Δε θυμάμαι ποιο ακριβώς,πάντως έπεσε απ'το ψηλότερο ράφι.</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Η ταινία που σας σημάδεψε<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Που θα με σημαδέψει ελπίζω:</span><span style="color:#66cccc;"><span style="color:#000000;">"What the bleep do we know?"</span><span style="color:#ff6666;">*</span></span>Ο αγαπημένος σας zωγράφος <span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Ένας τυπάκος με μούσια στην ΕΤ3. Με κάνει να πιστεύω πως μπορώ κι εγώ να τα καταφέρω(να ζωγραφίσω,όχι ν'αφήσω μούσια)</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Ποια θεωρείτε ως μεγαλύτερη επιτυχία σας<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#000000;">Που με αφήνουν αδιάφορη οι βιτρίνες στο "The Mall"</span></span><span style="color:#ff6666;">*</span>Το αγαπημένο σας χρώμα<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Μπιζοροζουλί. Γλυκό & σπάνιο το βρίσκεις μόνο στη<strong> <span style="color:#ff99ff;">γλωσσίτσα</span></strong> της ανιψιάς μου.</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Το αγαπημένο σας ποτό<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Margarita.Classic.</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο<span style="color:#000000;">;</span><span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Που είμαι</span><span style="color:#000000;"> νινί ακόμα</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Τι απεχθάνεσθε περισσότερο από όλα;<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Να μου παίρνουν απ'την αγκαλιά το πλασματάκι με τη ροζαλιά γλωσσίτσα.</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Όταν δεν γράφετε ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Να τρέχω (κι ας μην φθάνω)</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Ο μεγαλύτερος φόβος σας<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Ο Φόβος πως μπορεί να λυγίσω μπροστά στους φόβους μου</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#33ff33;"><span style="color:#000000;">Δεν το επιλέγω.</span><span style="color:#000000;">Μόνο του έρχεται</span></span><span style="color:#ff6666;">*</span>Ποιο είναι το μόττο σας;<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Ένα XR 125cc (αλλά εσύ που το ξέρεις??)</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Στην αγκαλιά του αγαπημένου μου. Να χαθώ στα μάτια του πριν χαθώ..</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Εάν συναντούσατε το Θεό,τι θα θέλατε να σας πει;<span style="color:#ff6666;">*</span><span style="color:#000000;">Και</span><span style="color:#000000;"> τι θα'θελα κι εγώ να του πω</span><span style="color:#ff6666;">*</span>Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεσθε αυτόν τον καιρό;<span style="color:#ff6666;">*</span><strong><span style="color:#66cccc;">Απ'ότι</span></strong><strong><span style="color:#66cccc;"> βλέπω, μη συνεργάσιμη</strong></span></span></span><br /><strong><span style="font-family:Verdana;font-size:85%;color:#66cccc;"></span></strong><br />Τι κέρδισα; ......Πως είπατε; ....Αυτογνωσία; ..... αααα, τότε... Θα την αλλάξω με τη βαλίτσα Νο 23.</div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-28374971099958128142007-04-20T13:05:00.000+02:002008-12-12T02:38:04.719+02:00Health - Related - Quality of Life<a href="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Riii17VgdoI/AAAAAAAAAHk/PC51ttl8O_k/s1600-h/morality.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5055469629068048002" style="CURSOR: hand" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Riii17VgdoI/AAAAAAAAAHk/PC51ttl8O_k/s400/morality.jpg" border="0" /></a><br /><div align="justify"></div><br /><div align="justify">Ηθικά ζητήματα και ηθικά διλήμματα... στην αρρώστεια, τον πόνο.<br /><br />«σα θεοί ζούσαν, έχοντας ανέγνοιαστη ψυχή, χωρίς ολότελα κόπους και πόνο κι ούτε τα φοβερά γεράματα ήταν απάνω τους και πάντα ίδιοι στα πόδια και χέρια, χαίρονταν στα συμπόσια έξω από όλα τα κακά και πέθαιναν σαν δαμασμένοι από τον ύπνο»<br />Ησίοδος - «Έργα και Ημέραι» στίχοι 112-117<br /><br /><a href="http://www.grpalliative.org/pdf/quality.pdf"><strong><span style="color:#3333ff;">http://www.grpalliative.org/pdf/quality.pdf</span></strong></a></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-71172974361472743242007-04-11T08:16:00.000+02:002008-12-12T02:38:05.108+02:00"The Female Mind II" by Ashleigh Popplewell<a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rih7WbVgdnI/AAAAAAAAAHc/QIaq3nJvcmI/s1600-h/CAA72F6T.jpg"></a><strong><span style="color:#3333ff;">Updated</span></strong><br /><strong><span style="color:#3333ff;"><br /></span></strong><div><a href="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rhx9cXBqV-I/AAAAAAAAAGw/R1xbqKNabIU/s1600-h/The+Female+Mind+II+by+Ashleigh+Popplewell.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5052050808173647842" style="CURSOR: hand" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rhx9cXBqV-I/AAAAAAAAAGw/R1xbqKNabIU/s400/The+Female+Mind+II+by+Ashleigh+Popplewell.jpg" border="0" /></a><br /><br /><br />I'll be back once I' ve figured this out... or when I decide to give up that thought!<br /><br /><br />In any case that is a beautiful piece of art..<br /><br /><br />------------------------------------------------------------------------------------------------<br /><br /><br /><br /><br />Finally! Inspiring help is on its way...<br /><br /><br /><br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5055064089666025058" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RicyAbVgdmI/AAAAAAAAAHU/CS-woZ_ew_4/s400/CAA72F6T.jpg" border="0" /><br />To ena click απέχει αλλά δεν απουσιάζει. Θενκς λαβ!</div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-71801664262207717372007-03-21T21:26:00.000+02:002008-12-12T02:38:06.693+02:00If I may Mr. Maslow<div align="center"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5045523339676478770" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RgVMvr9b7TI/AAAAAAAAAGU/Yu5dCa0bG3I/s320/hierarchy+of+needs.jpg" border="0" /> "What shall we think of a well-adjusted slave?"<br /><br /><div align="justify"></div><br /><div align="justify"></div></div><br /><div align="center">Θυμήθηκα τις προάλλες μια παλιά διαφήμιση (μιας τράπεζας νομίζω ήταν) που έδειχνε έναν πιτσιρίκο με κοντά παντελονάκια και τα χέρια στις τσέπες, να κλωτσάει αδιάφορα μια μπάλα και να ακούγεται η ατάκα <em>"Μεγαλώσαμε, και οι επιθυμίες μας γίνανε ανάγκες."</em></div><br /><div align="center">Αυτό το "μεγαλώσαμε" πόσες έννοιες μπορεί να κρύβει μέσα του αν απαγκιστρωθεί από το ηλικιακό δεδόμενο, αν συνδεθεί με το μεγάλωμα της προσωπικότητας, το μέστωμα της ψυχής, την απεραντοσύνη του νου και πόσο κοντά μπορεί να είναι στο "μικρύναμε" συρρικνωθήκαμε στο απόλυτο εαυτουλίστικο υπερκαταναλωτικό μικροσκοπικούλικο κουκούλι μας και μόνο πεταλούδες δε θα βγούμε από εκεί μέσα.</div><br /><div align="center">Και αυτή η λέξη "ανάγκες" σε ποιον σύγχρονο ανθρώπινο νου συναντά πραγματικά το νόημά της και τον ωθεί να ανέβει τα σκαλάκια της πυραμίδας των αναγκών μας ένα-ένα με σκοπό την αυτογνωσία, την ηθική, τη δημιουργικότητα, τον αυθορμητισμό, τον ρεαλισμό.</div><div align="center"> </div><div align="center"></div><br /><div align="center">A tribute to Mr. Maslow λοιπόν, </div><br /><div align="center">στον δημιουργό της Πυραμίδας των Αναγκών, τον ιδρυτή της Ανθρωπιστικής Ψυχολογίας, τον υποστηρικτή της ιδέας ότι όλοι οι άνθρωποι κατέχουν τους εσωτερικούς πόρους για να αναπτυχθούν και να θεραπευτούν. </div><br /><div align="center"></div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5045541185265593666" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RgVc-b9b7UI/AAAAAAAAAGc/KAFPm7PqcpI/s320/maslow.jpg" border="0" /><br /><div align="center">Είχε επηρεαστεί από την Υπαρξιακή Φιλοσοφία, που βλέπει τον άνθρωπο σαν μια ύπαρξη που ζει μέσα στον κόσμο και είναι υπεύθυνος για τη μοίρα του. Προσέγγισε την ανθρώπινη υπόσταση ως δυναμική και ενεργή και όχι στατική και παθητική οντότητα, υποστηρίζοντας ότι:</div><br /><div align="center"><em><strong>Α.</strong></em> Το άτομο δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί παρά μόνο ως ένα ενιαίο σύνολο.</div><br /><div align="center"><strong><em>Β.</em></strong> Δεν είναι επαρκής η έρευνα της ψυχολογίας των ζώων στην εξήγηση της ψυχολογίας του ανθρώπου.</div><br /><div align="center"><strong><em>Γ.</em></strong> Η φύση του ανθρώπου δεν είναι κακή ούτε καλή, αλλά ουδέτερη. Η άσχημη συμπεριφορά του ανθρώπου οφείλεται σε κακές επιδράσεις του περιβάλλοντος.</div><br /><div align="center"><strong><em>Δ.</em></strong> Υπάρχει στον άνθρωπο ένα έμφυτο δυναμικό δημιουργικότητας που κινδυνεύει να καταστραφεί με τον «εκπολιτισμό» του.</div><br /><div align="center"><strong><em>Ε.</em></strong> Κάθε άνθρωπος τείνει με φυσικό τρόπο προς την υγεία. </div><br /><div align="center"></div><div align="justify"></div><div align="center"> </div><div align="center">Στην ιεράρχηση των ανθρώπινων αναγκών,</div><br /><div align="center">ονόμασε <em>φυσιολογικές ανάγκες</em> τις βασικές ανάγκες που έχει ο άνθρωπος, όπως την ανάγκη για αέρα, τροφή, ύπνο κ.λ.π. </div><br /><div align="center">Ονόμασε <em>ανάγκες ασφάλειας</em> τις ανάγκες που έχουμε για ένα σπίτι, για να προστατεύουμε το σώμα μας από διάφορες επιθέσεις, να είμαστε υγιείς, να έχουμε μια ψυχολογική προστασία. </div><br /><div align="center">Οι επόμενες ανάγκες ονομάζονται <em>ανάγκες κοινωνικής αποδοχής</em> και έχουν σχέση με την ανάγκη να έχουμε ένα κύρος στην κοινωνία, έναν κύκλο που να μας αγαπά και να μας αποδέχεται, μέσα στον οποίο αισθανόμαστε καλά. </div><br /><div align="center">Στη συνέχεια, στις <em>ανάγκες αυτό - εκτίμησης</em> ο άνθρωπος έχει ανάγκη να παίρνει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή, να βασίζεται στα πόδια του και να έχει δικές του ιδέες και πιστεύω.</div><br /><div align="center">Στην κορυφή της πυραμίδας είναι οι <em>ανάγκες αυτοπραγμάτωσης</em>. Οι ανάγκες αυτές περικλείουν την επιθυμία να εκπληρώσει ο άνθρωπος δυναμικά όλα αυτά που μπορεί να είναι, να γίνεται πιο ολοκληρωμένος, πιο «γεμάτος». </div><br /><div align="justify"></div><br /><div align="center"><em>Υπολόγισε ότι το 2% του κόσμου είναι πραγματικά αυτό-πραγματωμένο.</em></div><br /><div align="center"><br /></div><div align="justify"><em></em></div><div align="justify"></div><div align="center">Επέλεξε μια ομάδα ανθρώπων που σύμφωνα με τον ίδιο είχαν τα βασικά για την αυτόπραγμάτωση. Abraham Lincoln, Thomas Jefferson, Mahatma Gandi, Albert Εinstein, Eleanor Roosvelt, William James, Benodict Spinoza κ.α Κοίταξε τις βιογραφίες τους, τα γραπτά τους, τις δραστηριότητές τους και πήρε συνεντεύξεις από αυτούς που τους γνώριζε προσωπικά. Έτσι, έφτιαξε μια λίστα με κοινά χαρακτηριστικά και είδε ότι αυτοί οι άνθρωποι:</div><br /><div align="center">1. Είχαν κέντρο την πραγματικότητα, που σημαίνει ότι μπορούν να ξεχωρίσουν αυτό που είναι ψεύτικο κι ανέντιμο από αυτό που είναι αληθινό κι αυθεντικό. </div><br /><div align="center">2. Είχαν ως κέντρο τα προβλήματα, που σημαίνει ότι μεταχειρίζονταν τις δυσκολίες της ζωής σαν προβλήματα που απαιτούν λύσεις. Θεωρούσαν ότι οι σκοποί δε δικαιολογούν πάντα τα μέσα, ότι τα μέσα μπορεί να είναι και σκοποί και ότι τα μέσα συχνά είναι πιο σημαντικά από τους σκοπούς.</div><br /><div align="center">3. Είχαν ανάγκη για μοναξιά κι ένιωθαν άνετα να είναι μόνοι τους. Βασίζονταν στις δικές τους εμπειρίες και κρίσεις. </div><br /><div align="center">4. Ήταν μη κομφορμιστές, είχαν δημοκρατικές αξίες. Ήταν «ανοιχτοί» στις εθνολογικές και ατομικές διαφορές. Είχαν την ικανότητα που ονομάζεται κοινωνικό ενδιαφέρον, συμπόνια κι ανθρωπισμός. Δεν είχαν εχθρική αίσθηση του χιούμορ και προτιμούσαν να αστειεύονται σε δικό τους βάρος ή γενικά και ποτέ το χιούμορ τους δεν απευθυνόταν στους άλλους ανθρώπους. </div><br /><div align="center">5. Αποδέχονταν τον εαυτό τους και τους άλλους και προσπαθούσαν να θεωρούν τους άλλους όπως πραγματικά είναι. Αν κάποια ικανότητά τους δεν ήταν επιβλαβής, την άφηναν να υπάρχει λέγοντας ότι ήταν μια προσωπική ιδιορρυθμία.</div><div align="center"> </div><div align="center">6. Ήταν αυθόρμητοι και απλοί. Προτιμούσαν να είναι ο εαυτός τους από το να είναι προσποιητοί ή ψεύτικοι. </div><br /><div align="center"><br /></div><div align="center">7. Είχαν την ικανότητα να δουν ακόμη και τα καθημερινά πράγματα με θαυμασμό. </div><br /><div align="center">8. Είχαν την ικανότητα να είναι δημιουργικοί κι εφευρετικοί και έτειναν να έχουν ακραίες εμπειρίες. </div><br /><div align="center"><br /></div><div align="justify"></div><div align="center">Μια <em>ακραία εμπειρία</em> είναι αυτή που σε βγάζει από τον εαυτό σου, που σε κάνει να νιώθεις πολύ μικρός ή πολύ μεγάλος και, σε ένα βαθμό, ένα με τη ζωή ή τη φύση του θεού. Σου δίνει το συναίσθημα ότι είσαι ένα μέρος του άπειρου εσωτερικού. </div><br /><div align="center"></div><br /><div align="center"><em>"Αυτές οι εμπειρίες αφήνουν τα ίχνη τους στους ανθρώπους, τους αλλάζουν προς το καλύτερο, και πολλοί άνθρωποι τις αναζητάμε."</em><em><br /></div></em><br /><div align="center"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RgGHKr9b7RI/AAAAAAAAAGE/1cQbEof_qH4/s1600-h/Maslow_hierarchy_of_needs.png"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5044461675300515090" style="CURSOR: hand" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RgGHKr9b7RI/AAAAAAAAAGE/1cQbEof_qH4/s320/Maslow_hierarchy_of_needs.png" border="0" /></a><br /><br /></div><br /><div align="center"><br /></div><br /><div align="justify"></div><br /><div align="center"><br /><br /><br /><a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RgGHSb9b7SI/AAAAAAAAAGM/zxmVqOi0gvs/s1600-h/Maslow_hierarchy_of_needs+2.PNG"></a></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com20tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-71037850202794046902007-03-21T18:27:00.000+02:002008-12-12T02:38:06.856+02:00Wake up<a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RgFhKb9b7OI/AAAAAAAAAFs/wwsybt_VkvI/s1600-h/hooverphonic.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5044419889563692258" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RgFhKb9b7OI/AAAAAAAAAFs/wwsybt_VkvI/s400/hooverphonic.jpg" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><div align="justify"><a href="http://hooverphonic.com/mpdrie/hooverphonic_wake_up_promo.mp3">http://hooverphonic.com/mpdrie/hooverphonic_wake_up_promo.mp3</a> </div><div align="justify"></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#cc33cc;"></span></em></div><div align="justify"><em><span style="color:#ff0000;">"Deliver me your best and I will give you what is left of me.."</span></em></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-20444638488761848912007-03-16T20:33:00.000+02:002008-12-12T02:38:07.079+02:00Falling...<a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rfrl7_jk6KI/AAAAAAAAAFc/qZoeuxRDnjc/s1600-h/shaking.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5042595551630387362" style="CURSOR: hand" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rfrl7_jk6KI/AAAAAAAAAFc/qZoeuxRDnjc/s400/shaking.jpg" border="0" /></a><br /><div><div><a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfrkK_jk6II/AAAAAAAAAFM/5DDc3oRonxI/s1600-h/shaking.jpg"></a><div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div></div><div>Need some shaking </div><div> </div><div> </div><div></div><div>to throw me on air<br />Cause my wings got stuck</div><div> </div><div> </div><div></div><div>and I ain’t going nowhere<br />Cause my heart is stolen </div><div></div><div> </div><div> </div><div>and my mind escaped<br />And my soul is missing </div><div></div><div> </div><div> </div><div>cause it got afraid<br />Cause my thoughts are silent </div><div></div><div> </div><div> </div><div>and my words hang around<br />With no meaning at all… </div><div></div><div> </div><div> </div><div>ooops… my balance is lost…<br /></div><div> </div><div>and I am ready to fall…</div></div></div></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-85327306098096588432007-03-13T21:12:00.000+02:002008-12-12T02:38:07.276+02:00wAndering...<a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rfb4B_jk6GI/AAAAAAAAAE8/57QR2dqeKHI/s1600-h/monkey.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5041489546012059746" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/Rfb4B_jk6GI/AAAAAAAAAE8/57QR2dqeKHI/s400/monkey.jpg" border="0" /></a><br /><div>Beautiful big eyes</div><div>Elegant big ears</div><div>Small expressive lip</div><div></div><div>Watch, listen, feel.</div><div></div><div>Where are you?</div><div>What can you see?</div><div>What are you thinking?</div><div>What do you feel?</div><div>What are you saying to yourself?</div><div>How does your story ends? </div><div></div><div>Dont pretend</div><div>Take time</div><div>Give time</div><div></div><div></div><div></div>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-9978974606729084492007-03-10T17:56:00.000+02:002008-12-12T02:38:08.204+02:007 movies και το ποδήλατό μουEcco! 7 movies<br />Ανταποκρίνομαι στο κάλεσμα (μη με χαρακτηρίσετε και αντικοινωνική ή γουρούνα)<br /><em><span style="color:#ff0000;">"No man's land"</span></em> για τελείως προσωπικούς λόγους. (καλύτερα πάνω στο ποδήλατο παρά πάνω από μια χειροβομβίδα)<br /><span style="color:#cc33cc;"><em>"Baraka"</em></span> γιατί είμαι του φεύγα... (πάντα μαζί με το ποδήλατο)<br /><em><span style="color:#33ff33;">"All that Jazz"</span></em> γιατί μυήθηκα από beloved person (και ναι είμαι τζαζ πάνω στο ποδήλατο)<br /><em><span style="color:#3333ff;">"Μίλα της"</span></em> γιατί μου μίλησε... (αλλά δεν άκουσα, ήμουνα πάνω στο ποδήλατο)<br /><em><span style="color:#ff9900;">"Όρκα"</span></em> γιατί έτσι μου αρέσει αν και δεν ξέρει ποδήλατο<br /><span style="color:#33ffff;"><em>"Απέραντο Γαλάζιο"</em></span> γιατί είναι απέραντο και είναι γαλάζιο (γαλάζιο και το ποδήλατo)<br /><span style="color:#ffcccc;"><em>"Ολομόναχοι μαζί"</em> </span><span style="color:#000000;">αφιερωμένο εξαιρετικά σε μένα και το ποδήλατό μου</span><br /><br /><em><a href="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLi5vjk58I/AAAAAAAAADs/mWg3aP5NeRI/s1600-h/No+man"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5040340414627112898" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLi5vjk58I/AAAAAAAAADs/mWg3aP5NeRI/s200/No+man%27s+land.jpg" border="0" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLssvjk6EI/AAAAAAAAAEs/RVRehBHDGQg/s1600-h/orca1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5040351186405091394" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLssvjk6EI/AAAAAAAAAEs/RVRehBHDGQg/s200/orca1.jpg" border="0" /></a><a href="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLn_vjk6AI/AAAAAAAAAEM/SScPBpITCx0/s1600-h/THEBIGBL.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5040346015264466946" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLn_vjk6AI/AAAAAAAAAEM/SScPBpITCx0/s200/THEBIGBL.jpg" border="0" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLoa_jk6BI/AAAAAAAAAEU/J4ppeKN4vu8/s1600-h/134.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5040346483415902226" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLoa_jk6BI/AAAAAAAAAEU/J4ppeKN4vu8/s200/134.jpg" border="0" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLpQ_jk6DI/AAAAAAAAAEk/T-gHVWerfcE/s1600-h/28m.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5040347411128838194" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLpQ_jk6DI/AAAAAAAAAEk/T-gHVWerfcE/s200/28m.jpg" border="0" /></a><a href="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLjB_jk59I/AAAAAAAAAD0/VJDJ8k0oMRw/s1600-h/BARAKA.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5040340556361033682" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://4.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLjB_jk59I/AAAAAAAAAD0/VJDJ8k0oMRw/s200/BARAKA.jpg" border="0" /></a><a href="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLopPjk6CI/AAAAAAAAAEc/GxuJLPydsVo/s1600-h/1419.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5040346728229038114" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://1.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RfLopPjk6CI/AAAAAAAAAEc/GxuJLPydsVo/s200/1419.jpg" border="0" /></a>Μάκια</em>bicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-2135985933562331473.post-32900967270348373582007-03-05T20:29:00.000+02:002008-12-12T02:38:08.315+02:00Αφιερωμένο στην "αλκυόνη" ΜαρίαΠρόσφατα είχα μία όμορφη εμπειρία. Ένα πρωινό που πήγα για τρέξιμο στο πάρκο, ένα υπέροχο φτερωτό πλάσμα με συντρόφεψε στο πιο κουραστικό κομμάτι, αυτό της επιστροφής. Ο αέρας φυσούσε κατά μέτωπο και εγώ προσπαθούσα να αντισταθώ με ότι δύναμη μου απομένει στο τέλος της κάθε διαδρομής (δηλαδή καθόλου λέμε! Σ ε ρ ν ο μ α ι).<br />Σε αυτό το στάδιο προσπαθώ συνήθως να μην σκέφτομαι την κούραση και συχνά κοιτάω ψηλά στον ουρανό (ζητώντας έλεος από τους θεούς του jogging!)<br /><br />Και ξαφνικά τσουπ! Ένα πουλάκι αλλιώτικο από τα άλλα σα να μου ψιθύρησε "πάμε μια βολτίτσα μαζί;" και ξεκίνησα και πάλι να τρέχω μαζί του (εκείνο πέταγε βέβαια, και εγώ σερνόμουνα βέβαια μα καθόλου δε με πείραζε). Το πέταγμά του ήταν γρήγορο και αποφασιστικό, διαγράφοντας μια τέλεια ευθεία πτήση χαμηλά πάνω από το νερό στο τεχνητό ποταμάκι. Μετά από ώρα εξαφανίστηκε στις απέναντι όχθες μιας τεχνητής λίμνης ε και τότε...σωριάστηκα.<br /><br />Καθώς γινόμουνα ένα με το γκαζόν σκέφτηκα πως ήταν μάλλον κάποιο ξωτικό πλασματάκι που το έσκασε από κάποιο κλουβί. Δεν το ξαναείδα από τότε και ρωτούσα τον κόσμο τι πουλί ήταν προσπαθώντας να τους το περιγράψω (όσοι γνωρίζουν την καταπληκτική μου περιγραφική ικανότητα ήξεραν πως δεν έχω καμιά ελπίδα στην αναζήτησή μου, πόσο μάλλον περιγράφοντας ένα πουλί σε ...πονηρά μυαλά......)!<br />Η Μαρία, δίχως να ξέρει, με ένα e-mail της από αυτά που συνηθίζει να στέλνει τα δύσκολα πρωινά σαν από μηχανής Θεός, μου έδωσε την απάντηση!<br /><br /><br /><br /><em><strong>Αλκυόνη!<img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5038522303148851378" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_tsXk9W_pgEQ/RextVugSALI/AAAAAAAAADk/XwMCPlBBX0k/s200/ALKYONsma.jpg" border="0" /></strong></em><br /><br />Η Αλκυόνη (Alcedo atthis) είναι ένα απίστευτα όμορφο πουλί! Το εκθαμβωτικό μπλε ελεκτρίκ φτέρωμά της με το πορτοκαλοκόκκινο στήθος της δημιουργούν ένα μοναδικό θέαμα!<br /><br />Όταν βλέπει κάποιος μια Αλκυόνη να φτερουγίζει πάνω από το νερό, τον εντυπωσιάζουν τα φωτεινά χρώματά της, αλλά και η φωνή της, με ένα μυστήριο διαπεραστικό "ζεεε".<br /><br />Ένας μεσαιωνικός μύθος της Βόρειας Ευρώπης λέει ότι το χρώμα της Αλκυόνης ήταν στην αρχή γκρίζο. Όμως όταν έγινε ο βιβλικός κατακλυσμός, πέταξε κατευθείαν ψηλά στον ουρανό για να μπορέσει να παρατηρήσει τα νερά. Πετώντας όμως τόσο κοντά στον ήλιο το στήθος της έγινε κόκκινο από τις ακτίνες του και η ράχη της έγινε μπλε από το χρώμα του ουρανού!<br /><br />Σύμφωνα με έναν από τους ελληνικούς αρχαίους μύθους, η Αλκυόνη ήταν κάποτε μια χαρούμενη γυναίκα, κόρη του Θεού των ανέμων, του Αιόλου - που ζούσε στ' ακρογιάλια της θάλασσας με τον άντρα της Κήυκα και αλληλοαποκαλούνταν Ζευς και Ηρα. Για την ασέβειά τους αυτή αλλά και τη ζήλεια του για την ιδανική τους αγάπη, οργίστηκε τόσο πολύ ο πρώτος των Θεών και μεταμόρφωσε τον Κήυκα σε όρνιο. Απελπισμένη τότε η δύστυχη γυναίκα, έτρεχε από δω και από κει στις ερημιές, στις βαλτώδεις εκβολές των ποταμών και μέσα στις πυκνές τους καλαμιές, για να βρει τον αγαπημένο της Κήυκα. Οι θεοί του Ολύμπου την λυπήθηκαν και την μεταμόρφωσαν και αυτή σε πουλί, τη γνωστή μας Αλκυόνη, για να ψάχνει και στις θάλασσες μήπως εκεί βρει το χαμένο της άντρα.<br /><br />Ωστόσο, η δυστυχία εξακολουθούσε να την συντροφεύει, γιατί αντίθετα από τ' άλλα πουλιά που γεννούν και κλωσούν τ' αυγά τους την άνοιξη εκείνη γεννάει μέσα στη βαρυχειμωνιά, οπότε μανιασμένα τα κύματα της θάλασσας τέτοιον καιρό, της άρπαζαν τα αυγά και τους νεοσσούς της κάνοντάς την να κλαίει σπαραχτικά.Οι Θεοί που τόσο σκληρά είχαν τιμωρήσει την κόρη του Αιόλου, διέταξαν τότε τη θάλασσα και τους ανέμους να ησυχάσουν, να γίνει καλοκαιρία για δυο εβδομάδες, για όσες ημέρες η Αλκυόνη κλωσσά τα αυγά της ("αλκυονίδεςμέρες").<br /><br />Μια τέτοια ωραία και ποιητική ερμηνεία δόθηκε από τον πανάρχαιο αυτόν ελληνικό μύθο για την καλοκαιρινή αυτή παρεμβολή μέσα στην καρδιά του χειμώνα, που δεν έχει βέβαια καμιά σχέση με τη σημερινή επιστημονική εξήγηση του φαινομένου αυτού.<br /><br />Ο μύθος μιλάει για έρωτα, στοργή και τρυφερότητα, ενώ η μετεωρολογική υπηρεσία μιλάει για εξίσωση των βαρομετρικών πιέσεων μεταξύ της νοτίου και βορείουΕυρώπης.<br /><br />Για τη συζυγική πίστη των Αλκυόνων ασχολήθηκε ο Πλούταρχος που αφηγείται ότι αν ο σύζυγος της Αλκυόνης γεράσει και δεν μπορεί να πετάξει, τότε η θηλυκιά Αλκυόνη τον παίρνει στους ώμους και τον φέρνει πάντοτε μαζί της, τον ταΐζει και τον περιποιείται ως το θάνατο...<br /><br />Τι καλό!!!!<br /><br /><br /><br />Και μιας που το έφερε η συζήτηση, το πάρκο για το οποίο μιλάω και τόσο αγαπώ είναι το οικολογικό πάρκο του Αντώνη Τρίτση στα σύνορα (Άγιοι Ανάργυροι, Ίλιον και Καματερό). Είναι ένας υπέροχος χώρος που σε κάνει να ξεφεύγεις, προσφέρει ηρεμία και διαθέτει ακόμα και μαγαζάκια με βιολογικά προιόντα για όποιον αγαπά.<br /><strong>Κοπιάστε</strong> (με την έννοια του "ελάτε" και όχι του "σωριασθείτε" σαν και του λόγου μου) <br /><br /><br />Μάκια σε όλους μα κυρίως στο Μαράκιbicouttihttp://www.blogger.com/profile/09777771189706893746noreply@blogger.com5